Ruchoma szopka – kościół przy klasztorze Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów w Krakowie

13 stycznia 20227 stycznia 2022 przez Administrator

Kościół przy klasztorze Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów w Krakowie
ul. Loretańska 11

Szopka czynna:
poniedziałek – sobota: godz. 9:30 – 17:15
niedziela i uroczystości: po każdej Mszy św. oraz w godz. 13:30 – 16:15

W okresie Bożego Narodzenia przy bocznym ołtarzu św. Franciszka od wielu lat bracia kapucyni przygotowują szopkę.

Więcej informacji: www.krakow.kapucyni.pl/klasztor/ruchoma-szopka

WYDARZENIA W DIECEZJI

5 kwietnia 2024 Święto Miłosierdzia 2024

... Dowiedz się więcej
17 lutego 2024 LIST PASTERSKI NA WIELKI POST 2024 ROKU

17 lutego 2024- U progu Wielkiego Postu 2024 roku, który ma nas wszystkich przygotować do Kongresu Eucharystycznego Archidiecezji Krakowskiej, proszę Was bardzo: zróbcie wszystko, aby Eucharystia mogła Was przeniknąć płomieniem Bożej miłości. Otwórzcie się na jej błogosławione działanie, aby również poprzez każdą i każdego z Was polska ziemia mogła ujrzeć, „że jest związana z niebem” – pisze abp Marek Jędraszewski w liście pasterskim na Wielki Post. zał.-nr-1-List-Metropolity-Krakowskiego-na-Wielki-Post-2024-1-1 Poniżej załączamy pełną treści listu: LIST PASTERSKI NA WIELKI POST 2024 ROKU Umiłowani Archidiecezjanie! Święty Marek niezwykle krótko przedstawił w swej Ewangelii pierwsze chwile działalności Jezusa z Nazaretu, Bożego Syna. Sprowadzają się one do trzech wydarzeń. Pierwszym z nich był Jego Chrzest w Jordanie i zstąpienie na Niego Ducha Świętego, drugim Jego post i modlitwa na pustyni, trzecim podjęcie przez Niego publicznej działalności, polegającej na wzywaniu ludzi – w imię bliskiego już Królestwa Bożego – do osobistego nawrócenia i uwierzenia w Ewangelię, czyli Dobrą Nowinę o zbawieniu, które przynosił On całemu światu (por. Mk 1, 12-15). Te prawdy odnoszące się do życia Pana Jezusa z całą wyrazistością stają dzisiaj przed nami, kiedy przeżywamy 1. Niedzielę Wielkiego Postu. Wraz ze Środą Popielcową weszliśmy bowiem w czas, w którym Chrystus głosem Kościoła wzywa każdą i każdego z nas do nawrócenia poprzez jałmużnę, post i modlitwę, a przez to do jeszcze bardziej głębokiej wiary w nadchodzące Królestwo Boże. Równocześnie tegoroczny Wielki Post jest dla naszej Archidiecezji czasem szczególnym. Ma on bowiem stać się czasem duchowego przygotowania i wewnętrznej przemiany w obliczu Kongresu Eucharystycznego Archidiecezji Krakowskiej, który rozpocznie się Mszą świętą Krzyżma w Wielki Czwartek, 28 marca, i trwać będzie do soboty 15 czerwca 2024 roku. Drodzy Siostry i Bracia! W tym świętym czasie będziemy na nowo uświadamiać sobie godność dziecka Bożego, która stała się naszym udziałem w chwili przyjęcia przez nas sakramentu Chrztu świętego. Cały okres Wielkiego Postu jest wielką szansą, aby tę godność na nowo odzyskać i w jakiś sposób ją uwznioślić, zwłaszcza dzięki przystąpieniu do sakramentu pokuty i pojednania. W ten sposób będziemy mogli przygotować się do Wigilii Paschalnej, podczas której – wpatrzeni w światło Zmartwychwstałego Chrystusa – będziemy dokonywali Odnowienia Przyrzeczeń Chrztu świętego. Akt Odnowienia Przyrzeczeń Chrztu składa się niejako z dwóch części: negatywnej i pozytywnej. Obydwie one są w jakiejś mierze odbiciem nauczania Pana Jezusa, który – jak słyszeliśmy w dzisiejszej Ewangelii według św. Marka – wzywał ludzi najpierw do nawrócenia i odstąpienia od swych grzechów, a następnie – od strony pozytywnej – do uwierzenia w głoszoną przez Niego Ewangelię. Negatywna część aktu Odnowienia Przyrzeczeń Chrztu dotyczy konieczności ponownego wyrzeczenia się grzechu i wszystkiego, co prowadzi do zła, a przede wszystkim szatana, który jest głównym sprawcą grzechu. Każdy z nas, Drodzy Siostry i Bracia, dzięki swojemu sumieniu doskonale wie, jakie zło moralne mu przede wszystkim zagraża i z jakich osobistych grzechów musi się w pierwszym rzędzie wyzwolić. Jednakże w akcie Odnowienia Przyrzeczeń Chrztu nie chodzi tylko o osobisty wymiar naszego wyzwalania się od zła. Ten akt zawiera w sobie również wymiar społeczny. Zdajemy sobie sprawę z tego, że zwłaszcza ostatnio w przestrzeni publicznej pojawiły się różnego rodzaju zagrożenia, wobec których nie możemy pozostawać obojętnymi. Inaczej bowiem stalibyśmy się winni grzechu zaniedbania. Jesteśmy bowiem świadkami zwiększającej się coraz bardziej pogardy wobec nowopowstającego życia, wyrażającej się między innymi w programach coraz łatwiejszego dostępu do aborcji, a także w promowaniu – również w odniesieniu do małoletnich dziewcząt – tzw. pigułki „dzień po”. Wraz z tym idzie w parze łamanie sumień lekarzy i tworzenie takich uregulowań prawnych, które wymuszają na szpitalach przeprowadzanie aborcji. Na to wszystko absolutnie nie możemy się zgodzić! Aby naprawdę żyć w wolności dzieci Bożych, musimy wyrażać swój jednoznaczny sprzeciw wobec ewidentnego zła. Doświadczenie wolności dzieci Bożych jest możliwe dzięki osobiście potwierdzonej wierze w Boga w Trójcy Świętej Jedynego. Właśnie wyznanie tej wiary stanowi drugą, pozytywną część Odnowienia Przyrzeczeń Chrztu świętego. Aby w Wigilię Paschalną z całą mocą można było wypowiedzieć swoje „Wierzę!”, musimy, Drodzy Siostry i Bracia, tę wiarę ciągle potwierdzać w codzienności naszego życia – i to przede wszystkim teraz, w okresie Wielkiego Postu. Odnosi się to między innymi do rodziców, a także do dzieci i młodzieży, którzy uczęszczają na lekcje religii w szkołach. Niestety, to wielkie dobro nauczania i wychowywania młodych pokoleń w prawdzie o Bogu i o człowieku, a w konsekwencji przekazywania im najwspanialszych wartości humanistycznych, jest ostatnio bardzo zagrożone. W imię laickich ideologii i w imię życia „jakby Boga nie było” pragnie się powrócić do nieszczęsnych dziesięcioleci PRL-u, o których św. Jan Paweł II mówił w 1991 roku w Lubaczowie jako o czasie, gdy „doświadczyliśmy (…) wielkiego, katolickiego getta, getta na miarę narodu”. Stąd rodzi się dramatyczne pytanie: dlaczego po raz kolejny w naszych najnowszych dziejach o obliczu ideowym i o wierze zdecydowanej większości obywateli Rzeczypospolitej Polskiej ma decydować ich wyraźna mniejszość? Gdzie tu jest miejsce na wzajemny szacunek i właściwie rozumianą tolerancję? Pytania te trzeba niejako poszerzyć o jeszcze jedno, niezwykle ważne dzisiaj pytanie: do kogo ostatecznie ma należeć Polska i czyją ona ma być własnością? Nie wolno nam bowiem zapomnieć o proklamowanym w dniu 19 listopada 2016 roku w krakowskich Łagiewnikach, z udziałem Episkopatu Polski i Prezydenta RP, Jubileuszowym Akcie przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana, w którym między innymi zostały zawarte następujące stwierdzenia: „Jedyny Władco państw, narodów i całego stworzenia, Królu królów i Panie panujących! Zawierzamy Ci Państwo Polskie i rządzących Polską. Spraw, aby wszystkie podmioty władzy sprawowały rządy sprawiedliwie i stanowiły prawa zgodne z Prawami Twoimi”. Drodzy Siostry i Bracia! Jednym z głównych owoców odkupieńczej śmierci i zmartwychwstania Chrystusa jest sakrament Eucharystii. Ten dar Jego nieskończonej miłości do nas pragniemy rozważać podczas całego Kongresu Eucharystycznego, za ten dar Mu dziękować, poprzez ten dar Go wysławiać, w tym darze Go adorować. Pragniemy to czynić razem z wybitnymi, świętymi świadkami Eucharystii z dawnych i współczesnych nam czasów. Do nich należała beatyfikowana 10 września 2023 roku rodzina Ulmów z Markowej na Podkarpaciu. Żyjący głęboką katolicką wiarą Józef i Wiktoria Ulmowie w czasie drugiej wojny światowej udzielili schronienia Żydom i z tego powodu zostali zamordowani wraz ze swoimi dziećmi przez niemieckich żandarmów. Peregrynacja ich relikwii odbędzie […]

... Dowiedz się więcej
17 stycznia 2024 800-lecie stygmatyzacji św. Franciszka w polskiej La Vernie

W 2024 roku w całym zakonie franciszkańskim celebrowany jest wielki Jubileusz 800-lecia stygmatyzacji św. Franciszka z Asyżu. Biedaczyna otrzymał znamiona Męki Pańskiej na zakończenie postu, który odprawiał ku czci św. Michała Archanioła na włoskiej górze La Verna dnia 17 września 1224 r. Z tej racji w polskim odpowiedniku La Verny – Alwerni – przeżywać będziemy wyjątkowy czas. Niecałe 40 km na zachód od Krakowa znajduje się malownicze miasteczko Alwernia, nad którym góruje klasztor OO. Bernardynów z kościołem pw. Stygmatów św. Franciszka z Asyżu. To niezwykłe miejsce nie ma zbyt wielu odpowiedników w Polsce, a może nawet i na świecie. Jest to miejsce ustronne, dojmujące pokorą i harmonią bogactwa przyrody, historii i sztuki, sprzyjające osobistemu rozwojowi duchowemu. Pod względem walorów duchowych, jak i artystycznych oraz tych prozaicznie codziennych – zgodnie z lokalnym powiedzeniem: bez klasztoru nie byłoby Alwerni – to unikalne miejsce stanowi cenną perłę pośród licznych świątyń Archidiecezji Krakowskiej oraz w bernardyńskiej sieci klasztorów w Polsce. Fundatorem klasztoru był kasztelan wojnicki i starosta gniewkowski Krzysztof Koryciński. Pomysł fundacji zrodził się podczas jego pielgrzymki do włoskiej La Verny – miejsca, gdzie św. Franciszek z Asyżu w 1224 r. otrzymał stygmaty. Koryciński podarował Bernardynom w 1616 r. górę Podskale, na której wzniesiono drewniany kościółek pw. Stygmatów św. Franciszka z Asyżu. W latach 1630 – 1660 wybudowano nowy, murowany kościół, do którego później dobudowano małą kaplicę, gdzie umieszczono słynący łaskami obraz Pana Jezusa Ecce Homo. Początkowo obraz znajdował się w kaplicy cesarskiej Konstantego XII. Po upadku Konstantynopola w 1453 r. dostał się w ręce sułtana, który umieścił go w skarbcu. Amurat IV podarował obraz cesarzowi habsbursko – niemieckiemu Ferdynandowi II, który umieścił go w kaplicy pałacowej. Po jego śmierci, nadworny kapelan zabrał obraz do Węgier. Przed śmiercią podarował wizerunek urzędnikowi cesarskiemu Zygmuntowi Hollo. Z kolei rodzina ta podarowała Obraz ks. Janowi Michlajskiemu, który osiadł na parafii w Babicach. Poczuwając się do wdzięczności względem Bernardynów z Alwerni, którzy pielęgnowali jego ojca w chorobie i pochowali w swoim grobowcu, podarował Obraz klasztorowi, do którego przeniesiono go w uroczystej procesji 2 sierpnia 1686 r., gdzie znajduje się do dziś. Alwernijski kościół był od samego początku celem licznych pielgrzymek z ziemi śląskiej, krakowskiej a nawet ze Słowacji i Czech. Przed cudownym wizerunkiem Pana Jezusa Cierpiącego modlili się także królowie: Jan III Sobieski i Stanisław August Poniatowski. Do Alwerni pielgrzymowali kardynałowie Kościoła Krakowskiego: Albin Dunajewski, Adam Sapieha i Franciszek Macharski. Ponadto w kronikach klasztornych znalazły się wzmianki o pielgrzymkach abpa Karola Wojtyły i abpa Eugeniusza Baziaka. W alwernijskim klasztorze prywatne rekolekcje odprawiał arcybiskup lwowski św. Józef Bilczewski oraz kard. Marian Jaworski. W zabudowaniach klasztornych znalazł także schronienie rotmistrz Witold Pilecki po jego ucieczce z obozu w Oświęcimiu. Klasztor szczęśliwie przetrwał zawieruchy obu wojen światowych i rozbiorów. Prawdziwe nieszczęście spadło na to święte miejsce w marcu 2011 r., kiedy to dach kościoła i klasztor strawił gwałtowny pożar. Dzięki ofiarnej pomocy ludzi dobrej woli i przyjaciół Bernardynów a także środków państwowych udało się przywrócić miejscu dawne piękno. * * * Z racji Jubileuszu 800-lecia stygmatów św. Franciszka, OO. Bernardyni z Alwerni serdecznie zapraszają wszystkich do pielgrzymowania na polską La Vernę oraz do włączenia się w duchowe przygotowanie do głównych uroczystości odpustowych: Nowenna (styczeń – wrzesień 2024) Przygotowaniem do głównych uroczystości we wrześniu będzie nowenna, która odbędzie się każdego 17. dnia miesiąca. W tym dniu trwać będzie całodzienna Adoracja Najświętszego Sakramentu w kaplicy Pana Jezusa Miłosiernego „Ecce Homo”, zakończona nabożeństwem o godz. 17:30 oraz uroczystą Mszą św. sprawowaną przez zaproszonych księży z dekanatu Babice. Misje Święte (10-17 marca 2024) Poprowadzą je o. Gracjan Kubica OFM z klasztoru w Leżajsku oraz o. Tarsycjusz Bukowski OFM z Kalwarii Zebrzydowskiej. Sesja naukowa o teologii stygmatów i historii klasztoru w Alwerni (25 maja 2024) Więcej informacji o tym wydarzeniu podamy w późniejszym czasie. Główne uroczystości jubileuszowe (15 września 2024) Centralnym punktem uroczystości jubileuszowych będzie suma pontyfikalna sprawowana o godz. 11:30 przez metropolitę krakowskiego. Uroczystość Stygmatów św. Franciszka z Asyżu (17 września 2024). Obecnie, wśród wielu przygotowań do tych wydarzeń, trwa również proces sporządzania nowej identyfikacji graficznej sanktuarium. Serdecznie zapraszamy do Sanktuarium Pana Jezusa Miłosiernego „Ecce Homo”! OO. Bernardyni

... Dowiedz się więcej

DOKUMENTY DUSZPASTERSKIE

1 kwietnia 2024 List rektora Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II na drugi dzień Świąt Wielkanocnych 2024

Umiłowani, Siostry i Bracia, liturgia Słowa ukazuje nam Piotra, który z mocą naucza o Jezusie Nazarejczyku, o tym, że został On umęczony i zabity, ale głosi także, że zmartwychwstał. Na końcu zaś potwierdza, że wszyscy jesteśmy tego świadkami (Dz 2, 32). Jezus po zmartwychwstaniu spotyka kobiety i mówi do nich: Idźcie i oznajmijcie moim braciom (Mt 28, 8-15), że zmartwychwstałem. Ta prawda jest dla nas fundamentalna, bowiem słyszymy zapewnienie, że wiara nasza ma głęboki sens. Jesteśmy wszyscy przeznaczeni do zmartwychwstania. Nasze ciała ulegną zniszczeniu, ale – jak śpiewamy w prefacji – nasze życie zmieni się, ale się nie kończy (Mszał rzymski, Prefacja o zmarłych). W mękę, śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa zostajemy wszczepieni przez chrzest święty. On jest dla nas bramą wejścia do Kościoła, ale jest też bramą do zmartwychwstania: Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony (Mk 16, 16). W Paschę Chrystusa jesteśmy jako chrześcijanie wprowadzeni przez niego. O tym poucza nas Apostoł Narodów: Czyż nie wiadomo wam, że my wszyscy, którzyśmy otrzymali chrzest zanurzający nas w Chrystusa Jezusa, zostaliśmy zanurzeni w Jego śmierć? A dzieje się to w naszym życiu po to, abyśmy i my wkroczyli w nowe życie – jak Chrystus powstał z martwych dzięki chwale Ojca (Rz. 6, 3-4). Kapłan polał nasze głowy wodą święconą, wypowiadając sakramentalne słowa i zostaliśmy naznaczeni krzyżmem świętym. Staliśmy się szczególnie wybranymi. Narodziliśmy się wówczas do nowego życia. Chrzest jest tym sakramentem, który do zbawienia jest konieczny. Z przyjęcia zaś chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego wynikają także nasze zobowiązania do rozwijania i krzewienia oraz głoszenia i obrony 2 naszej wiary. To właśnie chrzest uzdalnia nas do bycia Kościołem nauczającym i misyjnym. Tej prawdy nie można zatrzymać tylko dla siebie. Do nas kieruje Jezus swoje przesłanie: Idźcie i nauczajcie (Mt 28, 19). To z przyjętego przez nas chrztu wynika także obowiązek zachowania depozytu wiary, i to nienaruszonego. Wobec zamętu w świecie, my chrześcijanie jesteśmy szczególnie zobowiązani do pogłębiania i umacniania swojej wiary, ale także do dzielenia się nią i do jej obrony. Mamy w tym działać z odwagą, nie lękać się, moc bowiem w słabości się doskonali (2 Kor. 12, 9). Z mocą Ducha Świętego mamy głosić prawdy wiary i bronić jej w naszych domach i rodzinach, szkołach i uczelniach, miejscach naszej pracy i odpoczynku. My jako świadkowie Jezusa Chrystusa zmartwychwstałego ten obowiązek mamy niejako wpisany w nasze duchowe DNA. Umiłowani, tak właśnie rozumiała swoją misję Jadwiga – król Polski, której 650. rocznicę urodzin w tym roku świętujemy. Ona fundowała klasztory i kościoły, była opiekunką sierot i wdów. To ona stoi u początku naszej Alma Mater. A pod krzyżem na Wawelu usłyszawszy od Jezusa: Czyń, co widzisz, doprowadziła do chrztu Litwy i rozwoju chrześcijańskiej wiary w Europie. Mądra królowa prowadziła swoich poddanych ku wierze w Boga. Ona jest dla nas także dziś wyraźnym przykładem do naśladowania. W rocznicę jej przejścia do nieba bp Wacław Świerzawski mówił w wawelskiej katedrze: Chrzest jest zanurzeniem w śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa. Kto został ochrzczony, niesie w sobie już dokonaną wielką przygodę spotkania z Bogiem w konkretnym kształcie Jezusa Chrystusa. A Przenajświętsza Eucharystia, Chleb leżący na stole, jest dawany po to, by opadły łuski z oczu, by bielmo nie przesłaniało wnikliwego patrzenia w oblicze Chrystusa. By powiedzieć „Pan mój i Bóg mój” (J 20, 28) i zostać przy Nim, i umiłować Go ponad wszystko, i znaleźć w Nim motyw nie tylko przeżycia, ale tak dynamicznej egzystencji, tak dynamicznego życia, jakie podziwiamy w słabym, kruchym, ludzkim, dziewczęcym, potem królewskim życiu królowej Jadwigi (bp W. Świerzawski, Homilia wygłoszona w katedrze na Wawelu, 17 VII 1993 r.). Tak swoje posłannictwo i misję rozumie też Uniwersytet Papieski Jana Pawła II, którego fundamenty stawiała 627 lat temu ta święta królowa. My na wszystkich 3 naszych 16 kierunkach kształcenia, w 10 dyscyplinach naukowych, na 6 wydziałach, dążymy do zanurzenia w śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa. Niesiemy w sobie przygodę spotkania z Bogiem. A naszych studentów do tego przygotowujemy oraz prowadzimy. W tym odnajdujemy nasze naukowe i duszpasterskie powołanie. To jest też nasza tożsamość. I wierzymy, że dzisiaj do nas kieruje Zbawiciel swoje słowa, bowiem słyszymy wyraźnie: Czyń, co widzisz! To także dlatego, wraz z wieloma ludźmi dobrej woli, budujemy Kampus Jana Pawła II w Krakowie, by przyszłe pokolenia odnajdywały, także w tym nowym miejscu, swoje korzenie i tożsamość. By uczyły się tam szacunku do życia, budowania wszystkiego na chrześcijańskich wartościach oraz życia Ewangelią na co dzień. Drodzy moi, w imieniu Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, pracowników nauki i administracji, studentów i doktorantów, naszych przyjaciół i dobrodziejów, życzymy na to wielkanocne święto Paschy, by Wasze spotkanie z Jezusem zmartwychwstałym było głębokie i owocne, aby zobowiązania wynikające z chrztu świętego, jaki przyjęliście, wypełniały Wasze codzienne życie. Niech każdego dnia spadają łuski z Waszych oczu, abyście lepiej widzieli, poprzez wiarę, umiłowane oblicze Chrystusa. Dziękuję Wam za wsparcie, jakiego udzielacie naszej uczelni. Przyszłość katolickich miejsc poszukiwania i odkrywania Boga jest bowiem w Waszych rękach. Chrystus zmartwychwstał! Prawdziwie zmartwychwstał! My wszyscy w tym Jego nowym życiu mamy swoją nadzieję i szczególne miejsce. Alleluja! Ks. prof. dr hab. Robert Tyrała, rektor UPJPI Kraków, 1 kwietnia 2024 roku II dzień świąt Wielkanocy

... Dowiedz się więcej
15 marca 2024 Komunikat po obradach 397. Zebrania Plenarnego Konferencji Episkopatu Polski

Wybory Przewodniczącego KEP i jego Zastępcy, ochrona życia ludzkiego od poczęcia do naturalnej śmierci, szkolne lekcje religii, standardy ochrony małoletnich w Kościele, Fundusz Kościelny – to główne tematy 397. Zebrania Plenarnego Konferencji Episkopatu Polski, które odbyło się w dniach 13-14 marca br. w Warszawie. Zebranie Plenarne dokonało wyboru nowego Przewodniczącego KEP, na pięcioletnią kadencję, którym został abp Tadeusz Wojda SAC, metropolita gdański. Wybrano również Zastępcę Przewodniczącego KEP, którym został abp Józef Kupny, metropolita wrocławski. „Biskupi proszą wszystkich wiernych Kościoła w Polsce o modlitewne wsparcie nowych władz Konferencji Episkopatu Polski, by powierzona im misja przyniosła jak najlepsze owoce” – czytamy w komunikacie. W związku z relatywizacją w debacie publicznej wartości życia ludzkiego i rodziny, biskupi przypomnieli, że „prawo do życia od poczęcia do naturalnej śmierci jest podstawowym prawem człowieka”. Podkreślili ponadto, że „małżeństwo jako związek kobiety i mężczyzny, a także rodzina, macierzyństwo i rodzicielstwo są otoczone szczególną troską Kościoła oraz znajdują się pod opieką Rzeczypospolitej Polskiej, co jest zapisane w art. 18 Konstytucji” – podaje komunikat. W związku z informacjami płynącymi ze strony Ministerstwa Edukacji Narodowej odnośnie do zmian w organizacji lekcji religii w szkole, został powołany Zespół do spraw kontaktów z MEN. Biskupi ufają jednak, „że wszystkie te sprawy staną się tematami merytorycznego dialogu między rządem RP i Kościołem w duchu zaufania i troski, także o Kościoły mniejszościowe”. „Biskupi podkreślają znaczenie wychowawcze, kulturowe i społeczne lekcji religii” oraz „stoją po stronie rodziców i samych uczniów, którzy pragną, aby nauczanie lekcji religii odbywało się w szkole” – czytamy w komunikacie. Podczas Zebrania Plenarnego biskupi zostali poinformowani o działaniach związanych z przygotowywaniem standardów ochrony małoletnich w Kościele w związku z obowiązującą od lutego br. tzw. Ustawą Kamilka. „W ten sposób, Kościół zgodnie ze swoją naturą, pragnie kształtować środowisko bezpieczne i wolne od wszelkich form przemocy. Od pewnego czasu, pod kierunkiem Centrum Ochrony Dziecka, pracuje około 70 osób przygotowujących szczegółowe wskazania dotyczące prewencji w różnych obszarach duszpasterskiej działalności Kościoła” – podaje komunikat. Biskupi wyrazili także wdzięczność polskim rolnikom za ich ciężką pracę. „Nie pozostają obojętni na dramaty rolników, którzy często stoją na granicy bankructwa i utraty dorobku własnej pracy. Rozumieją, że ich protesty dotyczą nie tylko walki o byt rolników i ich rodzin, ale także o dobro naszej Ojczyzny” – czytamy w komunikacie. W związku z zapowiedziami strony rządowej dotyczącymi zmian w Funduszu Kościelnym, biskupi wybrali kandydatów do zespołu, który zajmie się tą kwestią. Kandydatury zostaną przekazane Nuncjuszowi Apostolskiemu w Polsce, który w imieniu Stolicy Apostolskiej powoła ww. zespół. Hierarchowie zachęcili wiernych do włączenia się w Nowennę „Akcja 21:20” w intencji Ojczyzny, zgody narodowej i poszanowania życia ludzkiego, która zanoszona będzie za wstawiennictwem św. Andrzeja Boboli i bł. Jerzego Popiełuszki w dniach 16-24 marca br. BP KEP Publikujemy pełny tekst komunikatu: Komunikat z 397. Zebrania Plenarnego Konferencji Episkopatu Polski W dniach 13 i 14 marca 2024 roku odbyło się w Warszawie, pod przewodnictwem abp. Stanisława Gądeckiego, przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski, 397. Zebranie Plenarne KEP. Głównym punktem Zebrania była Eucharystia sprawowana w Świątyni Opatrzności Bożej w Warszawie-Wilanowie w 11. rocznicę wyboru na Stolicę Piotrową Papieża Franciszka. Mszy Świętej przewodniczył kard. Kazimierz Nycz, metropolita warszawski. Uczestniczył w niej również abp Antonio Guido Filipazzi, Nuncjusz Apostolski w Polsce. Biskupi przesłali Ojcu Świętemu okolicznościowe życzenia, w których przekazali wyrazy duchowej łączności i synowskiego oddania. Zebranie Plenarne dokonało wyboru, na pięcioletnią kadencję, nowego Przewodniczącego KEP, którym został abp Tadeusz Wojda, metropolita gdański. Wybrano również Zastępcę Przewodniczącego KEP, którym został abp Józef Kupny, metropolita wrocławski. Wraz z Sekretarzem Generalnym KEP stanowią oni Prezydium KEP. Przewodniczący zwołuje i prowadzi obrady Zebrania Plenarnego, Rady Biskupów Diecezjalnych i Rady Stałej KEP. Reprezentuje także polski Episkopat m.in. w kontaktach ze Stolicą Apostolską i instytucjami państwowymi. Biskupi proszą wszystkich wiernych Kościoła w Polsce o modlitewne wsparcie nowych władz Konferencji Episkopatu Polski, by powierzona im misja przyniosła jak najlepsze owoce. Dziękują również ustępującemu Przewodniczącemu abp. Stanisławowi Gądeckiemu oraz jego zastępcy abp. Markowi Jędraszewskiemu, za 10-letnią służbę w KEP. Wobec głosów w debacie publicznej, które relatywizują wartość życia ludzkiego i uderzają w rodzinę, biskupi przypominają, że prawo do życia od poczęcia do naturalnej śmierci jest podstawowym prawem człowieka. Jednocześnie podkreślają, że małżeństwo jako związek kobiety i mężczyzny, a także rodzina, macierzyństwo i rodzicielstwo są otoczone szczególną troską Kościoła oraz znajdują się pod opieką Rzeczypospolitej Polskiej, co jest zapisane w art. 18 Konstytucji. Biskupi wzywają wiernych oraz wszystkich ludzi dobrej woli, aby odważnie wspierali małżeństwa i rodziny, które budują swoje życie na miłości, wierze w Boga i odpowiedzialności. Biskupi wyrażają zaniepokojenie informacjami płynącymi ze strony Ministerstwa Edukacji Narodowej dotyczących zmian w organizacji lekcji religii w szkole. Ufają jednak, że wszystkie te sprawy staną się tematami merytorycznego dialogu między rządem RP i Kościołem w duchu zaufania i troski, także o Kościoły mniejszościowe. W tym celu został powołany Zespół roboczy do spraw kontaktów z Ministerstwem Edukacji Narodowej. Biskupi podkreślają znaczenie wychowawcze, kulturowe i społeczne lekcji religii. Wskazują, że przekazywane treści religijne wchodzą w twórczy dialog z wiedzą poznawaną w czasie innych szkolnych zajęć. Zauważają również, że na lekcjach religii dokonuje się wychowanie do podstawowych wartości, na których powinno być budowane życie każdego człowieka i społeczeństwa. Biskupi, doceniając pracę nauczycieli religii, podzielają ich niepokoje związane z zapowiedzią redukcji tygodniowego wymiaru zajęć. Stoją też po stronie rodziców i samych uczniów, którzy pragną, aby nauczanie lekcji religii odbywało się w szkole. W lutym br. weszła w życie tzw. Ustawa Kamilka wprowadzająca we wszystkich instytucjach i środowiskach społecznych standardy ochrony małoletnich. Zgodnie z tą ustawą i uwzględniając nowe wskazania dotyczące wytycznych przygotowanych przez Papieską Komisję ds. Ochrony Małoletnich, biskupi zostali poinformowani o działaniach związanych z przygotowywaniem standardów ochrony małoletnich w Kościele. Stanowią one zbiór podstawowych zasad, które bezpieczeństwo dzieci stawiają w centrum wszelkich podejmowanych działań. W ten sposób, Kościół zgodnie ze swoją naturą, pragnie kształtować środowisko bezpieczne i wolne od wszelkich form przemocy. Od pewnego czasu, pod kierunkiem Centrum Ochrony Dziecka, pracuje około 70 osób przygotowujących szczegółowe wskazania dotyczące prewencji w różnych obszarach duszpasterskiej działalności Kościoła. Są planowane odpowiednie szkolenia dla duszpasterstwa parafialnego i dla wszystkich placówek prowadzonych przez diecezje i zakony. Biskupi wyrażają wdzięczność polskim rolnikom za ich ciężką pracę. […]

... Dowiedz się więcej
26 grudnia 2023 List rektora Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie na drugi dzień Świąt Bożego Narodzenia 2023 roku

Umiłowani, Siostry i Bracia! W dzisiejszej liturgii Słowa słyszymy, że Szczepan przemawiał z natchnienia Ducha Bożego. A jego przeciwnicy, gdy usłyszeli jego słowa, unieśli się wielkim gniewem (zob. Dz 7, 54). Kiedy go kamienowano, modlił się za swoich oprawców: Panie, nie poczytaj im tego grzechu (Dz 7, 60). Chrystus przypomina nam dzisiaj w Ewangelii, że jego nauka będzie znakiem sprzeciwu dla świata. Chrześcijanie zaś, nawet w prześladowaniach nie pozostaną sami, bo Boży Duch będzie z nimi. Ale najważniejsze jest to, że kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony (Mt 10, 22). Ta wspaniała karta liturgii Kościoła jaką dzisiaj odkrywamy w drugi dzień świąt Bożego Narodzenia – choć jesteśmy nadal w klimacie kolęd, zapalonych świateł na choinkach, szopki i wspomnienie męczennika niejako „psuje” nam ten sielski nastrój – niesie nam jednak z sobą mocne przesłanie, że życie w zjednoczeniu z wiarą ma wielką wartość. I dlatego wyraźnie nas kieruje w stronę wierności przykazaniom Bożym, wierności Ewangelii do końca, nawet za cenę śmierci. Tajemnica Boga narodzonego na ziemi, który przychodzi na świat, bo tak umiłował człowieka, aby nie zginął, ale osiągnął życie wieczne (zob. J 3, 16), jest dzisiaj przed nami tak wyraźnie odkryta. Tego znaku miłości Boga do człowieka, doświadczamy w aktualnie celebrowanych misteriach zbawienia. Ta perspektywa nieustannego poszukiwania każdej i każdego z nas przez Boga samego oraz wskazywania drogi do szczęśliwego życia z zachowaniem zasad prawa moralnego, staje się dzisiaj jeszcze większym zadaniem do realizacji dla każdej i każdego z nas. 30 lat temu papież Jan Paweł II opublikował swoją encyklikę „Veritatis splendor”. Została ona poświęcona w całości podstawom moralności chrześcijańskiej. Wskazywał w niej na Chrystusa jako dobrego Nauczyciela. To właśnie Jezus odpowiada na pytanie o to, jaki to blask prawdy oświetla moralne postępowanie człowieka. I dowodził, że jest to prawda o człowieku jako istocie cielesno-duchowej, stworzonej przez Boga z miłości i przeznaczonej do ostatecznego w niej spełnienia. Jest to prawda o dobru, które wybierając, człowiek w swoim moralnym postępowaniu staje się wewnętrznie coraz bardziej zdolny do osiągnięcia odwiecznego Dobra – Boga. Jest to prawda, która oświeca rozum i kształtuje wolność. W końcu, jest to prawda o tęsknocie za spotkaniem z Jezusem w wieczności, która ostatecznie wypełni sens ludzkiego życia i umożliwi człowiekowi poznanie jedynej Prawdy, czyli Boga. To jego prorocze przesłanie nadal jest aktualne. Bowiem blask prawdy jaśnieje we wszystkich dziełach Stwórcy, w szczególny zaś sposób w człowieku, stworzonym na obraz i podobieństwo Boga; prawda oświeca rozum i kształtuje wolność człowieka, który w ten sposób prowadzony jest ku poznaniu i umiłowaniu Pana (Jan Paweł II, VS, wstęp). W dzisiejszym świecie – żyjącym często tak jakby Boga nie było – jest powinnością chwili i nieustannym wołaniem do poszukiwania blasku prawdy i uczenia się odczytywania go. Jest także wezwaniem do zachowania przykazań Bożych i z nich wynikających zasad moralności chrześcijańskiej. Tak niezwykle wiąże się to przesłanie o blasku prawdy, wypowiedziane przez polskiego papieża, z wydarzeniem, jakie miało miejsce 10 września br. w Markowej, gdzie przeżywaliśmy beatyfikację Józefa i Wiktorii Ulmów oraz ich siedmiorga dzieci. Patronów rodzin, których życie, zgodne z prawem Bożym, kierujących się katolickimi zasadami, jest wzorem świętości moralnej i miłości bliźniego, posuniętej aż do męczeństwa. To oni dali przykład zachowania prawa miłości Boga i bliźniego w sytuacji granicznej. Prawo Boże kazało im być nieposłusznymi wobec prawa zła. Udowodnili, że istnieją takie czyny, których nikt i nigdy nie może wybierać, choćby tłumaczył się dobrą intencją czy zaistniałą sytuacją. Nasi błogosławieni ryzykując własnym życiem, wybrali prawo Boga i upomnieli się o miłość. To wszystko mobilizuje nas – tak jak kiedyś Szczepana, rodzinę Ulmów i wielu innych chrześcijan przed nami żyjących – do dokonywania właściwych, na miarę zbawienia, wyborów dobra, zachowania przykazań Bożych, ochrony życia człowieka od momentu poczęcia do naturalnej śmierci, obrony małżeństwa kobiety i mężczyzny, ochrony i priorytetu rodziny. To jest nadal i nieustannie nasze zadanie i powołanie. Dlatego też z odwagą idziemy, patrząc z nadzieją na przyszłość, bowiem jeśli Bóg z nami, któż przeciwko nam (Rz 8, 31). Moi drodzy, Siostry i Bracia! Na naszym Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie wraz z trzema tysiącami studentów i doktorantów rozpoczęliśmy nowy rok akademicki jako katolicka wspólnota kształtowania sumienia i moralności w oparciu o Boże prawo. Chcemy też nieustannie się rozwijać, dlatego 4 listopada br. rozpoczęliśmy kolejny etap budowy Kampusu Jana Pawła II dla naszego Uniwersytetu. Wówczas miało miejsce wmurowanie kamienia węgielnego oraz aktu erekcyjnego pod powstający dydaktyczny budynek na os. Ruczaj w Krakowie. Chcemy wznieść nowoczesną uczelnię, ale nade wszystko kształtować moralny kręgosłup naszych studentów, a także dawać świadectwo chrześcijańskiej wiary. Dziękuję za Waszą troskę duchową i materialną o nasz Uniwersytet i bardzo proszę nie ustawajcie w niej. Cała nasza wspólnota akademicka życzy wam łaski Bożej oraz zdrowia i codziennej wierności chrześcijańskim ideałom. Niech Chrystus narodzony w Betlejem, nieustannie Wam wszystkim błogosławi na te święta, ale także w nowym 2024 roku! ks. prof. dr hab. Robert Tyrała, rektor UPJPII Kraków, 26 grudnia 2023 roku II dzień świąt Bożego Narodzenia, święto św. Szczepana

... Dowiedz się więcej