HISTORIA

Parafia w Krakowie-Olszanicy została wydzielona z parafii Najświętszego Salwatora w roku 1938. Dnia 3 sierpnia objął ją Zakon Kapucynów. Generał zakonu zezwolił na przejęcie parafii 7 września 1938 roku. Pierwszym proboszczem został mianowany o. Felicjan Piskor.

Kongregacja dla Zakonników wyraziła zgodę na erygowanie domu zakonnego 11 września 1937 roku, a generał erygował dom zakonny 13 września 1937 roku. Dom zakonny powstał z czworaków dworskich. Przebudowy podjął się o. Felicjan Piskor, rozbudował go o. Anastazy Barć w roku 1941.

Na terenie parafii znajduje się figura przydrożna św. Jana Nepomucena z 1812 roku. Przed rokiem 1939 istniały przy kościele bractwa i stowarzyszenia kościelne: Bractwo św. Różańca, III Zakon, KSMM, KSMŻ. Księga chrztów zachowana od 1895 roku, księgi ślubów i zmarłych od 1938 roku. Kronika parafialna prowadzona jet od 1938 roku.

Do pobrania Kronika parafialna w formacie PDF.
Kronika_parafii_MB_Czestochowskiej_w_Krakowie_Olszanicy

Kronika Parafialna od 1998 do 2008 roku
Rok 1998 był drugim rokiem przygotowań do wielkiego Jubileuszu Trzeciego Tysiąclecia. Kościół obchodził go jako Rok Ducha Świętego – wszystkie msze święte rozpoczynano hymnem do Ducha Świętego.

W styczniu zakończono gruntowny remont kancelarii, wymieniono podłogę na parkiet, wstawiono nowe grzejniki, wykonano boazerię, wstawiono nowe okna i pomalowano ściany. Nieco wcześniej oddano do użytku salkę katechetyczną po podobnym remoncie.

W lutym rozpoczęto prace związane z założeniem centralnego ogrzewania w kościele, zakupiono piec do c.o. ogrzewający wyłącznie kościół, przerobiono również kotłownię – prace trwały do lipca.

Równocześnie ponad 20 pracowników pracuje przy wykańczaniu budynku seminarium.

Ksiądz proboszcz, a był nim o. Czesław Wrona, dba o to, aby parafianie mieli dostęp do prasy katolickiej – sprowadza więc tygodniki i miesięczniki katolickie, takie jak:
Niedziela (15 egz.)
Źródło (22 egz.)
Droga (5 egz.)
Promyk Jutrzenki (25 egz.)
Promyczek (1 egz.)
Rycerz Niepokalanej (10 egz.)
Miłujcie się (4 egz.)

Kronikarz zaznacza, że mimo ciągłej zachęty do czytania prasy katolickiej – „nie za dużo rozchodzi się miesięczników i tygodników katolickich”.

W dniach 30 V – 7 VI 1998 odbyła się pielgrzymka dziękczynna Archidiecezji Krakowskiej do Rzymu. Dziękowano za dar obecności Ojca św. w Archidiecezji i na Podhalu, a zwłaszcza za ogłoszenie bł. Jadwigi Królowej – świętą. Z Olszanicy, wraz z o. Czesławem Wroną pojechało do Rzymu 14 osób. Na audiencji u Ojca św. pielgrzymi mieli bardzo dobre miejsca, przy trasie przejazdu papieskiego papamobile i większość z nich mogła dotknąć dłoni Ojca św.

Po powrocie z pielgrzymki o. Czesław zastaje dekret o przeniesieniu do Wołczyna. Przekazanie parafii ustalono na 25 VI, a wprowadzenie nowego proboszcza, o Edwarda Krygera – na dzień 27 VI, na popołudniowej mszy św. o godz. 17. O. Czesław Wrona był dobrym, lubianym i cenionym prze parafian proboszczem; podziękowaliśmy Mu serdecznie za jego posługę i obecność wśród nas.

Doniosłym wydarzeniem w życiu parafii były misje, w dniach od 3.03 do 10.03.1999 roku, podczas których przybyła do nas Maryja w kopii jasnogórskiego obrazu. Misje prowadził o. Juliusz Miklaszewski, a uroczystej eucharystii przewodniczył ks. infułat Jerzy Bryła.

W miesiącach od października 1999 roku do lutego 2000 roku zmieniono posadzkę w naszym kościele (w prezbiterium położono posadzkę z marmuru), wykonano oświetlenie obrazu M.B. Częstochowskiej i ołtarza. Dodatkowe oświetlenie zostało skierowane na obrazy boczne. Wymieniono również nagłośnienie kościoła.

O. Edward Kryger nie był długo proboszczem, bo już 1.07.2000 na jego miejsce przychodzi o. Robert Kozłowski.

03.10.2000 r. powołano do istnienia Franciszkański Zakon Świecki, dokonał tego o. Jacek Waligóra, Minister Prowincjonalny.
FZŚ będzie odtąd obecny w życiu parafii, jego członkowie będą modlić się w każdy czwartek w powierzonym im intencjach podczas „pogotowia modlitewnego”.

Dzień 27 maja 2001 roku był radosnym dniem w parafii, bowiem o. Jan Barci, nasz parafianin, odprawił mszę św. prymicyjną. Po mszy św. odbyła się zabawa prymicyjna, którą poprowadził o. proboszcz.

Należy zaznaczyć, że o. Robert Kozłowski, oprócz wypełniania obowiązków proboszcza, znajduje czas na wspólny wyjazd z ministrantami na ferie zimowe do Zakopanego (7 dni) od 5 lutego 2001 r.
Wspaniale aktywizuje środowisko młodzieżowe – powstaje parafialno-osiedlowy Klub Sportowy „Francesco – Olszanica” (27.05.2001 r.), który już 24.06.2001 r. wyjeżdża z proboszczem na Parafiadę do Warszawy.

26.08.2001 r. miał miejsce odpust parafialny i dożynki, a w godzinach popołudniowych i wieczornych – festyn odpustowo – dożynkowy. Festyn odbył się po raz pierwszy, z inicjatywy Rady Parafialnej, Dyrekcji Szkoły Podstawowej, Komitetu Rodzicielskiego oraz działającego Społecznego Komitetu Kanalizacji. Występował zespół „Parozis” z Wałcza, oraz góralska kapela „Holanicy” z Wołcza, a konferansjerką i prowadzeniem konkursów i zabaw na scenie osobiście zajął się proboszcz o. Robert i z tego zadania wywiązał się znakomicie.
Powodzeniem cieszyła się loteria fantowa – a dochód z niej został przeznaczony na dofinansowanie zespołu piłkarskiego.

Wzmianki prasowe o festynie pojawiły się w „Echu Krakowa” z dnia 28.08.2001 r. oraz w „Naszym Dzienniku”, również z dnia 28.08.2001 r.

Rok później również zorganizowano festyn rodzinny, a dochód z festynu przeznaczono na potrzeby Parafialnego Klubu Sportowego „Francesco – Olszanica”.

Po wcześniejszych ustaleniach z parafianami, z inicjatywy o. proboszcza i Rady Parafialnej, 16.10.2002 r. odbyło się spotkanie w sprawie budowy kaplicy na cmentarzu. Został wybrany Komitet Budowy Kaplicy Cmentarnej, w skład którego weszli: Wacław Bażela, Roman Gażeł, Witold Głowacki, Zofia Jędrys, Stanisław Pęcek, Maria Piotrowska, Benedykt Strumiński, Edward Szczyrek, Marek Zdeb oraz Wacław Żółciński.

Po oszacowaniu kosztów przedsięwzięcia, zebrania deklaracji określających, jakie kwoty przeznaczą na budowę kaplicy poszczególne rodziny, przystąpiono do zbiórki pieniędzy.

Nieodłącznym elementem życia parafii są pielgrzymki autokarowe – w roku 2003 parafianie pojechali do Lichenia, Gniezna i Częstochowy, a także pod duchową opieką o. Proboszcza do Szczepanowa, Dębna i Tuchowa.

Oprócz zespołu piłkarzy powstał również zespół siatkarek, trenowany przez pana Mirosława Muchę.
Zespół bierze udział w turniejach i odnosi zwycięstwa, np. w Turnieju o Puchar Rady Dzielnicy VII zajmuje I miejsce (turniej został rozegrany w Szkole Podstawowej w Olszanicy), a w turnieju z okazji 10-lecia „DKS” Kinga w Wieliczce – II miejsce. Jak co roku, przed kapliczką wdzięczności odprawione zostało nabożeństwo dziękczynne za ocalenie ludności Olszanicy przed niemiecką pacyfikacją w nocy z 27/28 lipca 1943 roku. Tegoroczne uroczystości mają szczególny wymiar, poświęcono bowiem, w odremontowanej kapliczce, nową figurkę Matki Boskiej Ocalenia. Figurkę wykonał bezpłatnie artysta Piotr Gądek. Kompleksowy remont kapliczki był pierwszym od czasów wybudowania w 1956 roku. Poświęcenia dokonał o. Ksawery Knotz, wikariusz prowincjonalny, a uroczystości prowadził o. Robert Kozłowski – proboszcz.

Przed Świętami Bożego Narodzenia, parafianie mogli kupić świece Caritas, pomagając w ten sposób potrzebującym i biednym ludziom.
Należy tutaj nadmienić, że cały czas prężnie działa Klub Sportowy „Francesco Olszanica” – w sobotę 3.04.2004 r., w prywatnym Liceum Katolickim w Piekarach, dzięki zaangażowaniu trenerów p. Stefana Mitki oraz p. Andrzeja Tatary, a także o. proboszcza, odbył się turniej halowej piłki nożnej obydwu sekcji „O Puchar Francesco Olszanica”. Starsi zajęli II miejsce, a młodsi III – w silnie obsadzonym turnieju.

Rozpoczęto również budowę kaplicy cmentarnej, wykonując schody i fundamenty, w sierpniu 2004 r. zakończono etap pierwszy – stan surowy. Znaleziono wykonawcę do wykonania stolarki za pieniądze uzyskane od Społecznego Komitetu Budowy Wodociągów i Kanalizacji w Olszanicy.
Pieniądze na budowę kaplicy pozyskują również członkowie Rady Parafialnej i Rady Cmentarnej, kwestując na cmentarzu w Dzień Wszystkich Świętych.

Pod datą 06.12.2004 r. kronikarz zanotował, że jak co roku, św. Mikołaj odwiedził w kościele uczestników mszy roratniej, ale „niestety dzieci, jak zwykle nie potrafiły zachować się w kościele i robiły strasznie duże zamieszanie, ale to już i tak lepiej niż w poprzednich latach, gdzie dochodziło do rękoczynów…” – to wielkie zamieszanie było zapewne spowodowane radością dzieci i ich niecierpliwością w oczekiwaniu na prezenty. Dzieci z naszej parafii są energiczne i żywiołowe.
Św. Mikołaj odwiedził również nasze siatkarki i siatkarzy podczas treningu, a także piłkarzy.
Święta Bożego Narodzenia w tym roku bez śniegu, rozpoczęte wieczerzami wigilijnymi w naszych domach, potem uroczysta pasterka, z jak zawsze mądrą homilią o. proboszcza. Podziwiamy szopkę z nowymi postaciami i pięknie przystrojony kościół.

W dniach 20 i 21.02.2005 roku odbyła się wizytacja kanoniczna naszej parafii przez J.E. ks. bpa Jana Zająca, który żywo interesował się życiem parafii, naszymi kłopotami, ale także osiągnięciami.
Rozmawialiśmy o dniu codziennym w parafii, o inicjatywach społecznych związanych głównie z budową kaplicy cmentarnej, także sportowych, podejmowanych z myślą o dzieciach i młodzieży naszego osiedla, tu słowa uznania i podziękowania dla o. Roberta (proboszcza), który jest głównym inicjatorem tych poczynań.

Jego Ekscelencja ksiądz biskup Jan jest bardzo bezpośredni i ujmujący, Rada Parafialna wraz z Proboszczem zaprosiła go na uroczystość poświęcenia kaplicy. Jednakże głównym celem wizyty bpa Jana było bierzmowanie naszej młodzieży, przygotowanej do tego sakramentu przez o. Roberta.

Na życie parafii składa się również cotygodniowa posługa pań sprzątających i upiększających kwiatami nasz kościół. Porządek posługi wyznaczony jest za kolejnością ulic, także każda rodzina może przyczynić się do porządkowania kościoła i wsparcia finansowego tych poczynań.

Od wielu tygodni postępuje choroba Ojca Świętego Jana Pawła II i Jego coraz bardziej widoczne cierpienie napawa nas wielkim niepokojem. Zadajemy sobie pytanie: „jak to będzie dalej”, wiedząc, że to, co nieuchronne, musi kiedyś przecież nastąpić. Modlimy się żarliwie w Jego intencji – o zdrowie i siły.
Sposób, w jaki Ojciec Św. przeżywa dni swojej niemocy jest dla nas wielką lekcją życia.

2.04.2005 r. o godz. 21.37 w Watykanie zmarł Ojciec Św. Jan Paweł II. Kościelny dzwon parafialny potwierdził tę smutną nowinę. Jego owocny i niespotykany w dziejach Kościoła pontyfikat trwał 26 lat, 5 miesięcy i 18 dni.
Kwiecień, piękny wiosenny miesiąc, a taki w tym roku smutny. W zamyśleniu przeżywamy te dni, śledząc po raz kolejny niezwykłe dokonania naszego Papieża, uczestnicząc w nabożeństwach w Jego intencji (wielkie nabożeństwo na Krakowskich Błoniach), nawiedzając miejsce pod oknem przy ul. Franciszkańskiej 3, a wszystko to złożyło się na „rekolekcje narodowe”, które dane nam było przeżyć za sprawą „Wielkiego Papieża”.

Przed społecznością osiedla (maj 2005 rok) pojawia się problem likwidacji szkoły podstawowej. Władze oświatowe chcą zamknąć szkołę twierdząc, że w obecnej sytuacji ekonomicznej brak środków finansowych dyktuje takie rozwiązanie. Przemawia za tym również mała liczba dzieci w poszczególnych klasach.
Czynione są starania, aby od września 2005 r. zarządzanie szkołą przejęły siostry Pijarki.

Nadal trwają intensywne prace przy budowie kaplicy cmentarnej, oraz porządkowane są sprawy grobów na cmentarzu parafialnym. W każdą środę członkowie Rady Budowy Kaplicy dyżurują na plebanii i załatwiają sprawy z tym związane. Przewiduje się, że poświęcenie kaplicy odbędzie się przed świętem zmarłych.

28.07.2005 r. odbyła się msza św. w rocznicę ocalenia mieszkańców Olszanicy od niemieckich represji. Kapłan głoszący homilię był zdziwiony, że na mszy nie ma dzieci. Budzi się refleksja, czy to jest spowodowane okresem wakacyjnym, czy to zaniedbanie starszego pokolenia, które nie potrafi nadać odpowiedniego znaczenia wydarzeniom, które miały miejsce dawno temu, a które tworzą naszą historię, naszą tożsamość i o których bezwzględnie musimy pamiętać i przekazywać ich treść następnym pokoleniom.

28.08.2005 r. przeżywaliśmy odpust parafialny połączony z dożynkami i festynem familijnym. Uroczystą sumę odpustową odprawił nasz gość – proboszcz ze Skomielnej Czarnej.
Dochód z festynu familijnego przeznaczono na potrzeby klubu „Francesco – Olszanica”.
Zarząd klubu, rodzice małych sportowców, ksiądz proboszcz Robert, a także członkowie Rady Parafialnej poświęcili niemało czasu na przygotowanie festynu. Obecni byli goście z Rady Dzielnicy, ustępująca pani Dyrektor szkoły podstawowej, siostry Pijarki. Na program festynu złożyły się mini zawody sportowe, występy zespołu ludowego z Mydlnik, loteria fantowa, a w godzinach wieczornych zabawa taneczna, w trakcie której do tańca przygrywał zespół „Antares”.

1.09.2005 r. – początek roku szkolnego – szkoła podstawowa w Olszanicy została przejęta przez Zgromadzenie Sióstr Pijarek, to powód do zadowolenia mieszkańców osiedla.

W dniu 9.10.2005 r. dorosła społeczność Olszanicy uczestniczy w wyborach parlamentarnych i prezydenckich, a w dniu 23.10.2005 r. – w powtórnych wyborach prezydenckich, w wyniku których prezydentem został dotychczasowy prezydent Warszawy – p. Lech Kaczyński.

W dniu 29.10.2005 r. uroczystego poświęcenia kaplicy cmentarnej dokonał Jego Ekscelencja ks. bp Jan Zając, na mszy św. o godz. 11.00 przy udziale zaproszonych gości proboszczów z sąsiednich parafii, członków Komitetu Budowy Kaplicy, pana architekta Wojciecha Chmielewskiego z żoną Anną, członków Rady Parafialnej oraz parafian.

Historia budowy kaplicy, w wielkim skrócie przedstawia się następująco: do prac wstępnych związanych z budową kaplicy przystąpiono w roku 2002. W skład Komitetu Budowy Kaplicy weszły następujące osoby: p. Edward Szczyrek – przewodniczący, p. Zofia Jędrys – z-ca przewodniczącego, p. Romuald Garzeł – z-ca przewodniczącego, p. Marian Jędrys – skarbnik, p. Benedykt Strumiński – skarbnik, p. Danuta Zając – skarbnik, p. Maria Piotrowska – księgowa, p. Jan Trzaska, p. Marek Zdeb, p. Wacław Bażela, p. Anna Barci, p. Witold Głowacki, p. Waldemar Żółciński, p. Stanisław Pęcak.
Architektoniczny projekt kaplicy wykonali państwo dr inż. arch. Wojciech Chmielewski oraz jego żona mgr inż. arch. Anna Chmielewska, a dokumentację geodezyjną dla celów projektowych sporządził nieodpłatnie p. mgr inż. Zenon Kistela – parafianin.

Komitet Budowy Kaplicy borykał się z trudnościami w trakcie realizacji inwestycji – były problemy z uzyskaniem zezwolenia na budowę, z uzyskaniem zgody na wycinkę drzew z terenu objętego budową. Należało także spełnić warunek zapewnienia wyjazdu do kaplicy od ulicy Powstania Listopadowego. Na wjazd zostały przeznaczone nieodpłatnie części działek nr 341 – właściciela Zofia i Adam Jędrys oraz nr 342 – właściciela Wioletta Michna.

Budowę kaplicy wraz z wystrojem wnętrza zakończono w październiku 2005 roku. Parafianin Jan Dziura-Bartkiewicz był darczyńcą rzeźby piety – środek ściany głównej, oraz rzeźby na lewej stronie ściany głównej, alegorii drogi – środek ściany głównej oraz rzeźby na lewej stronie ściany głównej, alegorii drogi człowieka do nieba.
Kaplicę wybudowano systemem gospodarczym, a koszty prawie w całości pokryli parafianie. Cały ciężar organizacji i zaopatrzenia oraz wykończenia wnętrza spoczywał na p. Edwardzie Szczyrku i Janie Trzaska, wykonujących te prace nieodpłatnie.
Dobrym duchem całego przedsięwzięcia, od początku aż do końca był o. Robert Kozłowski – proboszcz, poświęcając temu zadaniu niemało energii i czasu.
Duże zaangażowanie i poświęcenie wykazali również członkowie Komitetu Budowy Kaplicy, którzy w każdą środę, prawie przez półtora roku, do czasu rozpoczęcia budowy, a także potem, zbierali pieniądze na budowę kaplicy.

Czas adwentu – roraty – o. Robert wraz z bratem Zachariuszem przygotowuje ciekawe programy nabożeństw, głosi opowiadania o ludziach nam współczesnych, którzy poprzez swoje życie, mocno związane z Bogiem, powinni stanowić przykład do naśladowania.
Ostatnia msza roratnia kończy się losowaniem nagród wśród dzieci biorących udział w roratach. Jest wiele radości, a głośną nagrodą są sanki – prezent bardzo na czasie, bo śniegu mamy pod dostatkiem, zima w tym roku wcześnie zawitała, już w listopadzie.
Na Święta Bożego Narodzenia 2005 kościół jest jak w każdym roku pięknie przystrojony, cieszy oczy tradycyjna szopka.
Słowa podziękowania należą się tym parafianom, którzy pomagają przy budowaniu szopek bożonarodzeniowych, czy też grobów na Święta Wielkanocne, a szczególnie p. Annie Barci – osobie bardzo oddanej sprawom naszego Kościoła. W każdy tydzień organizuje sprzątanie, kupuje kwiaty wraz z paniami, którym wypadło sprzątanie, jest obecna przy komponowaniu kwiatowych bukietów.

W dniu 12.02.2006 r. odbyła się wizytacja wspólnoty Franciszkańskiego Zakonu Świeckich – mszę świętą odprawił o. Gracjan Majka, asystent regionalny. W wizytacji brała również udział s. Jadwiga Wojas – przełożona regionalna. Wspólnota liczy 15 osób, w tym 2 osoby nieaktywne, wpisane do księgi chorych. Wspólnota ma charakter modlitewny, w miarę potrzeb charytatywny, a pierwszy postulat został rozpoczęty w maju 1997 r. Liczył 10 osób i był prowadzony przez mistrza formacji s. Marię Zapałowicz.

Nieodłącznym elementem okresu wielkopostnego są rekolekcje. W roku 2006 odbyły się one w dniach 2.04 – 5.04, a prowadził je o. Jan Sochacki.
W dniu 2.04 o godz. 21.37, w dniu pierwszej rocznicy śmierci Jana Pawła II modlimy się gorąco za Niego i do Niego.

Pielgrzymka Ojca Św. Benedykta XVI do Polski przypada na dni 25.05 – 28.05-2006 roku. Parafianie przygotowali się duchowo do tej wizyty, modląc się o bezpieczny pobyt Ojca Świętego w naszej Ojczyźnie, o to, aby jego obecność i jego nauki umocniły naszą wiarę, uczestniczyli we mszy św. sprawowanej na Krakowskich Błoniach. Niektórzy parafianie żegnali Ojca Św. na lotnisku w Balicach.

W czerwcu już wiadomo, że od lipca o. Robert Kozłowski, nasz proboszcz, opuści parafię w Olszanicy. Bardzo nas to zasmuciło, bo darzymy go sympatią i mamy dla niego słowa uznania i wdzięczności.
Oprócz posługi kapłańskiej, bardzo sumiennie przygotowywał młodzież do sakramentu bierzmowania, aktywizował dzieci i młodzież w działaniach sportowych, organizował dla nich wypoczynek letni i zimowy. Wielkie zasługi miał przy budowie kaplicy cmentarnej, na każdym etapie służył pomocą i radą. Organizował festyny parafialne, także jasełka.

W lipcu 2006 roku parafię objął nowy proboszcz, o. Paweł Kubiak. Z jego inicjatywy, w każdy pierwszy poniedziałek miesiąca odprawiona jest msza św. dla seniorów, a po mszy św. odbywają się spotkania na plebanii, przy kawie i ciastkach. Jest to bardzo dobry pomysł, który oby stał się zwyczajem w naszej parafii.

23.12.2006 r. – w tym dniu powstała Wspólnota O. Pio, swoje spotkania będzie mieć w każdy 23 dzień miesiąca, a opiekunem wspólnoty jest o. proboszcz.

Jego Ekscelencja bp Albin Małysiak odprawił mszę św. dla seniorów w dniu 8.01.2007, a po mszy spotkał się z nimi na plebanii.

Natomiast w dniu 5 lutego z naszymi seniorami spotkał się Jan Peszek, nasz parafianin, znany aktor teatralny i telewizyjny. Jan Peszek czytał wiersze, opowiadał o sobie, wspominał swoje wrażenia związane z pobytem Jana Pawła II w naszej Ojczyźnie.

Z inicjatywy o. proboszcza Pawła Kubiaka w parafii rozpoczęły się (11.02.2007) katechezy neokatechumenalne. Słuchaliśmy nauk i świadectw katechistów z parafii Szklane Domy w Nowej Hucie, a w dniu 24.03.2007 r., na konwiwencji, która odbywa się u sióstr Albertynek w Rząsce k/Krakowa, powstaje wspólnota neokatechumenalna, składająca się z 7 osób.

Od lipca członkowie Rady Parafialnej zbierali pieniądze na osuszenie kościoła, malowanie dachu i ścian, aby w roku 2008, na 70-lecie parafii nasz kościół był schludny i czysty.
Odpust parafialny (26.08.2007) połączony był z dożynkami. Uroczystą sumę odprawił nasz były proboszcz o. Czesław Wrona. Swoją obecnością sprawił nam radość, pozostaje bowiem w naszej pamięci jako proboszcz ogólnie lubiany.

W naszej parafii nadal, i oby jak najdłużej, robione są wieńce dożynkowe, parafianie przychodzą na odpust w strojach krakowskich, uświetniając uroczystość odpustową, a dożynkowe chleby, symbole trudu rolnika, podczas mszy święcone na ołtarzu, dzielone są potem wśród wiernych.

W dniu święta zmarłych członkowie Rady Parafialnej kwestują na cmentarzu, zbierając datki na uporządkowanie terenu cmentarza, szczególnie wokół kaplicy. Należy nadmienić, że mieszkańcy Olszanicy część pieniędzy należnych im w związku z końcowym rozliczeniem inwestycji, jaką była budowa kanalizacji i wodociągu, przeznaczyli na uporządkowanie otoczenia kaplicy oraz na prace przy realizacji parkingu. Został również poświęcony nowy krzyż usytuowany obok kaplicy. Krzyż przekazali parafianie z Jabłonki, jako dar dla naszej parafii.

Przed Świętami Bożego Narodzenia, od 16.12 do 19.12.2007 r., przeżywaliśmy rekolekcje parafialne, a wygłosił je ksiądz Stanisław Jarosz – paulin z Jasnej Góry. Jego nauka rekolekcyjna poparta przykładami z życia, była chętnie przyjmowana przez parafian.

Jednym z akcentów związanych z obchodami 70-tej rocznicy erygowania parafii w Olszanicy jest wydanie kroniki dziejów Olszanicy. Pierwszy numer kroniki parafianie zabrali do swoich domów w dniu 20 stycznia 2008 roku, kolejne numery kroniki będą drukowane na każdą niedzielę. Skrótowe opracowania, na podstawie kroniki parafialnej napisała p. Maria Dorożyńska (od 1938 do 1998).

W okresie karnawału, w dniu 2.02.2008 roku w szkole podstawowej odbył się bal chrześcijański, pierwszy tego rodzaju bal w parafii. Osoby biorące udział w tym balu były zadowolone, podkreślały dobrą organizację i miłą atmosferę. W styczniu i lutym prowadzone były rekatechezy neokatechumenalne. Prowadzili je katecheci z parafii Szklane Domy z Nowej Huty, a po konwiwencji do wspólnoty neokatechumenalnej wstąpiły 3 osoby.

Z końcem lutego członkowie Rady Parafialnej zaczęli ponownie zbiórkę pieniędzy na odnowienie kościoła.

Poczynając od dnia 2.03.2008, przez trzy dni rekolekcje wielkopostne głosił o. Jerzy Pająk – kapucyn. Nauki przez niego głoszone gromadziły sporą liczbę parafian i na pewno przyczyniły się do głębszego przeżycia Wielkiego Postu i Świąt Wielkanocnych. Parafianie licznie uczestniczyli w nabożeństwach Triduum paschalnego, a szczególnie w liturgii paschalnej w Wielką Sobotę, która rozpoczęła się o godz. 20.00 liturgią światła, przed budynkiem parafialnym. Następnie w procesji ze świecami wierni przeszli do kościoła. Liturgia była bardzo uroczysta, przy dużym udziale wiernych (czytania, śpiew), a skończyła się procesją z zapalonymi świecami.

Jest to pierwszy rok w mojej pamięci, gdzie nie było procesji rezurekcyjnej w Wielką Niedzielę (w naszej parafii była to procesja po mszy o godz. 6 rano).
Należy w tym miejscu podziękować osobom, które pięknie udekorowały kościół, głównie pani Lucynie Trąbce za jej staranne i urzekające oczy dekoracje kwiatowe, pani Annie Barci za wielki wkład pracy na rzecz naszej świątyni oraz panu Andrzejowi Maślance, który w tym roku zbudował grób pański.

14 kwietnia 2008 rozpoczęto prace remontowe w kościele, w ramach których wykonano ocieplenie dachu, który następnie pomalowano 2 razy, nad zakrystią urządzono dwa pomieszczenia, tzw. „zapasowe zakrystie”, pomalowano ławki.
Wiele czasu i pracy pochłonęło przygotowanie ścian do malowania – na całej powierzchni wykonano renowację tynku, a potem właściwe malowanie.
Na zewnątrz kościoła, na wysokości 1,5 m od gruntu skuto tynk w celu osuszenia ścian, potem te fragmenty ścian otynkowano. Pomalowano również dzwonnicę, a na cmentarzu pogłębiono studnię z 14 do 16 metrów. Prace organizował i czynnie w nich uczestniczył o. proboszcz Paweł Kubiak, któremu w tym miejscu serdecznie dziękujemy za trud i poświęcenie.

Pierwszą z trzech części uroczystych obchodów 70-lecia parafii była msza św., odprawiona w dniu 3 maja, przy kapliczce na Borach. wiele osób z Olszanicy, zaproszonych przez parafian z Borów, uczestniczyło w tej mszy, odprawianej o godz. 12 przez o. proboszcza Pawła Kubiaka oraz o. Roberta Cieleckiego, głoszącego również homilię.

Historię kapliczki przedstawił p. Marian Strumiński, a jest ona następująca: Kapliczkę zbudowano przed II wojną światową. Mieszkańcy Borów modlili się przy niej, szczególnie w maju i czerwcu śpiewem litanii. Co roku, w Wielką Sobotę proboszcz z Olszanicy przyjeżdżał, aby poświęcić pokarmy.
Pierwszą mszę św. przy kapliczce odprawił w dniu 3 maja 1983 r. o. Stanisław Wardęga.
W 1988 roku, na Święta Wielkanocne odbywało się sprzątanie kapliczki, w trakcie którego doszło do uszkodzenia figurki Matki Bożej (figurka gipsowa), która w rękach Krystyny Duszyk rozsypała się.
Dla pani Krystyny było to wielkie przeżycie, związane z wielkim strachem i żalem. Zwróciła się ona do parafian z Borów z prośbą o ofiary na nową figurkę, a skoro nowa figurka, to i nowa kapliczka. Parafianie wykazali się ofiarnością i tak powstała nowa kapliczka, w której umieszczono figurkę przywiezioną z Piekar Śląskich.
Głównymi Wykonawcami kapliczki byli: Józef Głowacki – ojciec Krystyny Duszyk, Kazimierz Gołyska, Józef Łuszczek, Józef Ryszka, Stefan Kaczmarczyk, Władysław Kowalik, Józef Strumiński i bardzo wiele innych osób.
W obecnym czasie kapliczka znowu została odnowiona, a figura Matki Bożej gruntownie odmalowana przez p. Janusza Urbańczyka.

Po mszy byliśmy zaproszeni na poczęstunek; był bigos, ciasta różnego rodzaju, kawa, herbata, zimne napoje. Wspólnemu świętowaniu sprzyjała pogoda, było ciepło i bezwietrznie. Mieszkańcom Borów należą się podziękowania za dobrą i sprawną organizację uroczystości oraz za miłą atmosferę i serdeczność, z jaką gościli przybyłych. Opisem tego wydarzenia kończymy cykl dziejów parafii Olszanica.